Kekemeliğin taklit, dikkat çekme, korku, travma gibi psişik nedenleri olabilir.
Taklit: Ailede konuşma zorluğu yaşayan biri varsa, babası veya annesi de küçükken kekelerdi gibi konuşmalar yapılıyorsa çocuk,demek ki ben de kekeleyeceğim düşüncesine kapılabilir.
Dikkat çekme: Küçük çocuk kendini kabul ettirmek, isteğine erişmek üzere kekeme taklidiyle başladığı yanlışlığı uzun yıllar sürdürür.
Korku: Herhangi bir hayvandan veya olaydan etkilenerek korkan küçük çocuk konuşma zorluğuyla kekelemeye başlar. Aile bu olayı ilgi odağı haline getirirse konuşma bozukluğu sürekli kekemeliğe dönüşür.
Travma: Herhangi bir travma, çarpma, kaza gibi bir olaydan sonra kekemelik gelişebilir.
İstenmeyen ve yaşamda başarıyı engelleyen kekemelik kişi için olduğu kadar yakınları, iş arkadaşları ve ailesi için de önemli bir sorundur. Psişik konuşma bozukluğu olan kekemelik derece derecedir. Öylesine ağır konuşma bozukluğu olanlar vardır ki, ismini bile söylemekte zorlanır. Daha hafifleri zaman zaman, heyecanlı anlarda, gergin anlarda, telefonda olabilen, bazı kelime ve harflerle açığa çıkan kekemeliklerdir.
